ثبت اختراع
اختراعی را می توان ثبت کرد که اولا دربردارنده ی ابتکاری جدید بوده ثانیا دارای کاربرد صنعتی باشد. حال باید در نظر گرفت که ابتکار جدید به چیزی گفته می شود که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته باشد و اگر بخواهیم یک اختراع را از نظر کاربرد صنعتی بررسی کنیم ،اختراعی کاربردی محسوب می شود که حداقل در یک رشته از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد که در اینجا منظور از صنعت، معنای گسترده آن است که شامل مواردی مثل صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.
موارد زیر در حوزه ی ثبت اختراع قرار نمی گیرید:
– کشفیات و نظریه ها
– روشهای تجاری یا درمانی بیماری
– آنچه که قبلا پیش بینی شده باشد
– آنچه که خلاف موازین شرعی و عمومی و اخلاقی باشد.
روش های ثبت اختراع:
برای ثبت اختراع دو روش وجود دارد که در ادامه به آن ها می پردازیم:
الف – روش اعلامی
ب – روش تحقیقی
روش اعلامی:
در این روش ،ملاک ادعای مخترع می باشد به این معنی که فرض می شود ادعای مخترع کاملا درست است و در صورتی که این ادعا قبلا ثبت نشده باشد ،به ثبت می رسد.طبق ماده ٣٦ قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات ورقه یا سند اختراع به هیچ عنوان سندی برای اثبات قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع نیست وهمچنین داشتن سند اختراع دلیل بر مخترع بودن فرد تقاضا کننده آن نیست.
در ایران روش ثبت اختراع ، روش اعلامی می باشد و پس از تحویل مدارك توسط مخترع به شرکت های ثبت اختراع ادعایی وی در صورتی که سابقه ی ثبت نداشته باشد به ثبت میرسد و سند آن به نام مخترع صادر میگردد در ضمن مسئولیت صدور ورقه (سند) اختراع به عهده اداره مالکیت صنعتی می باشد اما این امر بدین معنی نیست که اداره مذکور مسئول صحت وسقم اختراع است بلكه مسئولیت آن فقط متوجه شخص مخترع می باشد .
روش تحقیقی:
در بعضی از كشورها صحت و سقم ادعای مخترع مورد بررسی قرار میگیرد که این کار با بهره جستن از وسایل و امكانات و آزمایشگاه های مختلف انجام میشود که این آزمایش ها ممکن است بسیار زمان بر باشد.
معمولا در این روش اختراع قبل از ثبت محرمانه نگهداری میشود و اگرپس از بررسی ،ادعای مخترع درست بود نسبت به ثبت آن اقدام میشود در غیر این صورت آن اختراع رد میگردد. در برخی از كشورها از هر دو روش مذکوراستفاده می شود برای مثال در سوئیس در مورد اختراعاتی كه اهمیت بیشتری دارند مانند دارو روش تحقیقی ولی در سایر موارد روش اعلامی برای ثبت مورد استفاده قرار میگیرد.
در نتیجه در هر کشور قانونگذار با توجه به مقتضیات ومصلحتهای خاص کشور یکی از دو روش فوق را برای ثبت اختراع بر می گزیند ومقررات خاص آن را برای همگان ملزم میداند.
مدارک مورد نیاز :
برای ثبت هر اختراعی با توجه به حقیقی بودن یا حقوقی بودن فرد تقاضا کننده مدارک مورد نیاز تعیین می شود
اشخاص حقیقی:
الف – ارائه ی کپی مدارک شناسایی مالک و مخترع شامل کارت ملی و شناسنامه
ب – تکمیل کردن فرم های مربوط به اختراع
ج – چنانچه اختراع دستگاه یا کالا باشد ارائه ی نقشه ی اختراع لازم است
د- آدرس دقیق و کدپستی مالک و مخترع
ه –گرفتن تأییدیه استعلامی که این مورد به درخواست اداره ثبت اختراع می باشد.
ی- در صورت وجود مشابهت اختراع برای ثبت آن لازم است که دفاعیه انجام شود.
اشخاص حقوقی:
در این جا علاوه بر مواردی که برای اشخاص حقیقی ذکر شد باید به این نکته توجه شود که در صورتیکه اختراع شرکتی باشد روزنامه تأسیس و تغییرات مورد نیاز است.
بدون دیدگاه